Vandaag hebben we niets gepland en zijn dus na het ontbijt naar het Visitor center van Soldotna gegaan. Daar stond een wat oude vrouw die vol overgave uitleg gaf over wat er in dit gebied te zien is. We hebben besloten om te gaan naar wat zij noemen de beach. Vanaf daar zouden we eventueel Mount McKinley kunnen zien. Het weer is namelijk super. We rijden naar Nikiski en rijden daar naar het strand. We zetten de auto weg en komen bij het grind. Zij kennen blijkbaar geen zandstranden maar kiezels of rotsen.
We lopen over een breed gedeelte en gaan naar Boulder Point. Dat is in ieder geval de intentie. Als we lopen zien we aan de hoge walkant dat het water enorm hoog kan komen. Het is dus laag water en gedurende de tijd dat we lopen zien we het water iets opkomen. We lopen 5 mile en vinden het heerlijk. We gooien met wat platte stenen in het water en laten ze dansen over het water.
De bergen aan de overkant zijn machtig om te zien. Wat een rij naast elkaar. Het begint al aardig gewoon te worden. Heel in de verte zien we ook een glimp van de hoogste berg in Alaska. De Mt.McKinley is 6194mtr. Hij staat vanaf ons nu op een afstand van 162 mile en is nog steeds te zien. Jammer dat de afstand te groot is om de schoonheid hiervan in te zien. De Mountains recht voor ons zijn ook mooi om te zien. 
De jongens klimmen op een zeer grote rots en laten zich niet meer verleiden om verder te lopen. Wij willen nog tot Boulder Point maar de kids blijven boven op de enorme rots. Op het laatste stuk komen we nog een soort nederzetting tegen, raken aan de praat met een vrouw die uitlegt wat zij daar doen. Je kunt veel zeggen over de Alaskanen maar ze zijn altijd zeer gastvrij en vriendelijk, zijn altijd bereidt je het nodige uit te leggen. Zij zijn hier voor een week of zes om te vissen en laat door schemeren dat het niet altijd even makkelijk is. Na de strandwandeling rijden we terug naar hotel en laten de jongens zwemmen. Ing en Jeanette gaan weer schoenen kijken bij de Fred Meyers en Mars en Ar gaan kijken waar we gaan eten vanavond. Wij gaan ook nog even kijken naar een riem voor de verrekijker. 
Vanavond was het eten weer chinees, toch maar weer eens geprobeerd. Was veel beter dan de vorige in Fairbanks maar het houdt niet op. Wij zijn toch te veel verwend in Nederland. Na het avond eten lopen we terug en gaan de boys weer zwemmen, Ar gaat weer naar zijn favoriete plekje aan de Kenia River op zoek naar zalmvissers. De dames en Mars zitten lekker op de kamer dit verhaal in elkaar te flansen en plaatsen dit zo op de weblog. Het is nu 21.45 uur en gaan zo maffen. Iedereen is moe en morgen rijden we de mooie rit naar Homer. Daar hebben we een paar lange mooie en zeer interessante dagen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten