Vandaag gaan we op normale tijd ontbijten, volgens Andy hebben we ongeveer 4 uur nodig om Valdez te bereiken. Dus om 10 uur gaan we weer fris de auto in. 60 mile zware unpaved road, daarna moet het gelukkig weer beter worden.
Waar we voor gewaarschuwd waren ging dus ook gebeuren, lekke band. Midden in the middle of nowhere after 30 miles and 30 to go. De kriebels gaan door de maag, wat nu. Gelukkig zijn de mensen in Alaska zeer behulpzaam. Na 5 minuten stopte er een busje die mensen alle nationaliteiten vervoerde. Zij hielpen ons met dit probleem. Er bleek gelukkig een reserve band onder de auto te hangen op een plek die je niet verwacht en ook niet hoe je zo iets onder je auto vandaan haalt. Met 20 minuten hulp reden we weer verder op een thuiskomertje. Voorzichtig verder dus.
Uiteindelijk komen we via de zalm vangst weer in Chintina. Daar hadden we een Tire repair gezien. Deze kon onze band met een half uur er weer onder hebben. 30 dollar armer. Voor zijn hulp gaven we hem 40 en hij sprong een gat in de lucht.
Onze reis gaat dus verder via Kenny Lake weer naar Valdez. We rijden vlak langs de Copper Moose, er werdt geopperd om nog even langs te gaan, maar er is te veel tijd verloren en rijden verder. De rit richting Valdez wordt steeds mooier en helaas het weer ook steeds minder. Het is regenachtig al een aantal dagen in Valdez. Daar aangekomen rijden we naar ons slaapadres en het blijkt dat we nog even tijd over hebben eer zij thuis zijn.
We gaan naar een zalm kwekerij. Het is ongelofelijk wat een natuurlijk spel dit is. Ten koste van alles willen zij naar hun oorsprong toe en hier spelen zij daar goed op in. Later gaan we er nog naar terug om beren te spotten, wie weet hebben zij honger en scheppen de zalm uit het water. Toch niet dus.
Ons B&B is weer prima. Groot huis met zeer gastvrije vrouw. Het heet L&L maar L heeft haar verlaten en doet zij het dus alleen. Zeer praatzaam en dat bevalt Ar zeer. Het eten in Valdez was weer prima, we hadden trek in pizza en hebben bij de Fat Mermaid lekker gegeten. Daarna lekker naar het huis en lezen, ds-en of de verslagen maken van de dagen in McCarthy. Om 24 uur sliep bijna iedereen. Op naar de dag van morgen, seakayaken naar de ShoupGlacier. We kijken er naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten