Nou de steak was heerlijk, dus hebben we besloten, ook aangezien we hier ook wel weer aardig van de bewoonde wereld af zitten, om hier de andere twee avonden ook maar te eten. Betty Jo had heerlijk een bijna Nederlandse pot gemaakt,dus dat is spekkie naar ons bekkie. (Nou ja niet voor iedereen dan, uitzonderlingen daargelaten, haha)Half negen zaten we weer heerlijk aan het ontbijt, scrambles eggs, geroosterd brood, huisgemaakte jam, uitgebakken spek, verse meloen, thee, sinaasappelsap, appelsap, en koffie.
Na het ontbijt kregen we een rondleiding door het gebied door ook een lodgegast uit Canada, die komt hier al heel wat jaren, en kent het gebied op zijn duimpje. Hij wist ons naar een vliegveld te brengen waar alleen de sportvliegtuigjes kunnen stijgen en landen van de plaatselijke bevolking. Ondanks dat de wind behoorlijk wat minder was dan gisteren, was het vandaag behoorlijk koud. Eigenlijk nog kouder dan het kajakken tussen de gletsjer. Er was niemand die op dat moment met zijn vliegtuig wegging of terugkwam. Ook liet hij nog een groot EAGLE nest zien. Wat een ding,………………………boven in een boom, een grote mand is er niets bij. Verder kwamen we nog een afgekloven poot tegen van een caribou. Best luguber. 
We zijn daarna terug gegaan naar de lodge voor een kop koffie en om iets warmers aan te trekken. We dachten dat het zomer was, maar het leek wel winter. Dus warmteondergoed maar weer aan en na de koffie op pad voor een wilderness loop. De jongens bleven bij de lodge, met die canadese man. Hij zou met de jongens in de buurt van de lodge gaan lopen. Arjen, Marcel, Ingrid en Jeanette erop uit gewapend met een flink mes, onze eigen bearspray en nog een spray van die canadees. Best gek als je zo met z”n vieren loopt en ieder moment denkt dat je wat ziet. In dit gebied zitten ook heel veel lynxen, ons niet bekend of die gevaarlijk kunnen zijn voor de mens, en of hij misschien wel tegen bearspray kan. Maar goed, we zijn hier gekomen om wat te zien en we zijn met vier man sterk, dus doorgaan maar. Het gebied werd steeds moerassiger en zakte om de haverklap weg, de omgeving werd steeds onaangenamer omdat we allerlei pootafdrukken zagen in de blubber, wat steeds enger werd naarmate dat er steeds meer werden. Zeker ook toen we een skelet zagen van een kop met ruggegraat. Wat gebeurt hier allemaal. We zitten echt in de wilderness. We wilden doorlopen tot aan het meer en wilden toch graag wat wild tegenkomen, al is dat natuurlijk wel op afstand. Je kon oneindig ver lopen, en zou je de tocht helemaal uit willen lopen, zou je dagen tot weken onderweg zijn. Jullie begrijpen dat we dat niet wilden, ons streven was het meer. DAAR zouden we zeker beesten tegenkomen.
Nog een skelet verder, en hele blubberige bergschoenen, kwamen we bij het meer aan. En jawel, ………………………….drie eenden. Na een hele toch wel leuke loop en een hoop spanning verder, kwamen we weer terug bij de auto. Niets gezien, onze eigen bearspray verloren, en bijna bevroren. We zijn drie uurtjes weg gebleven en zijn toen teruggegaan naar de jongens. Je weet inmiddels nooit wat die canadese man met onze jongens heeft uitgevreten. Je leert ze eigenlijk al heel snel, dat ze niet met vreemde mensen mee mogen, en wij laten ze achter bij die man. Ben je niet aan het fantaseren dat je alle vier aangevallen wordt door en beer, en dat de kinderen dan alleen terug moeten naar Nederland, maar ook dat laatste kan. 
Nog een spelletje gespeeld, biertje gedronken, Ingrid een Amaretto en Jeanette een Baileys. Heerlijk weer wat doorgewarmd allemaal. Straks lekker eten en daarna nog de sauna in. Met het avond eten is er een grote tafel klaar gemaakt en zijn met 11 lekker gaan eten. Het eten was heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten